Ο Bruno Martino το έγραψε το 1960, μια ερμηνεία από τους Nossa Alma Canta το 2011 :
Στίχοι στα ελληνικά:
Καλοκαίρι
Καυτό σαν τα φιλιά που έχασα γεμάτο από μια αγάπη που πέρασε που η καρδιά μου θα ήθελε να σβήσει
Μισώ το καλοκαίρι
Ο ήλιος που μας έδινε κάθε μέρα τα όμορφα ηλιοβασιλέματα που δημιουργούσε τώρα καίγεται μόνο από μανία
Θα έρθει όμως ένας άλλος χειμώνας χίλια ροδοπέταλα θα πέσουν το χιόνι θα σκεπάσει τα πάντα και η καρδιά μου ίσως βρει λίγη γαλήνη
Μισώ το καλοκαίρι
Που έδινε το άρωμά του σε κάθε λουλούδι το καλοκαίρι που δημιούργησε την αγάπη μας για να με κάνει μετά να πεθάνω από πόνο
Μισώ το καλοκαίρι
Μισώ το καλοκαίρι
=[Ιταλικοί Στίχοι]= Estate Sei calda come i baci che ho perduto Sei piena di un amore che è passato Che il cuore mio vorrebbe cancellar Odio l’estate Il sole che ogni giorno ci donava Gli splendidi tramonti che creava Adesso brucia solo con furor Tornerà un altro inverno Cadranno mille petali di rose La neve coprirà tutte le cose E il cuore un po’ di pace troverà Odio l’estate Che ha dato il suo profumo ad ogni fiore L’estate che ha creato il nostro amore Per farmi poi morire di dolor Odio l’estate Odio l’estate Tornerà un altro inverno Cadranno mille petali di rose La neve coprirà tutte le cose E il cuore un po’ di pace troverà Odio l’estate Che ha dato il suo profumo ad ogni fiore L’estate che ha creato il nostro amore Per farmi poi morire di dolor Odio l’estate Odio l’estate
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 102 ετών, στο Σακραμέντο των ΗΠΑ, ο Γεώργιος Τζίτζικας (θείος του πατέρα μου), μια εμβληματική μορφή της Μάχης της Κρήτης με μεγάλη και εντυπωσιακή αντιστασιακή δράση (μάχες, σαμποτάζ, κατάρριψη αεροπλάνου, κ.α. ).
Μεταπολεμικά μετανάστευσε στην Αμερική όπου και ήταν ενεργό μέλος των ομογενών, δυο φορές πρόεδρος της Παγκρητικής Ενώσεως Αμερικής (εκ δωρεάς της οποίας ιδρύθηκαν οιΠανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης).
Είναι ευτυχές γεγονός το ότι οι μαρτυρίες του από την αντιστασιακή του δράση καταγράφηκαν το 2011 στο βιβλίο με τίτλο «Ελευθερία και Δόξα» της Εταιρίας Κρητικών Ιστορικών Μελετών του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης, απ’ όπου και το βίντεο που ακολουθεί. Όποτε τον φέρνω στο μυαλό μου (πάνε χρόνια από την τελευταία φορά που τον συνάντησα στο πανηγύρι της Καλόιδενας, στις 6 του Αυγούστου μιας χρονιάς που δεν θυμάμαι), μου έρχεται στο μυαλό ο στίχος του Ανδρέα Κάλβου: «Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία».
Ένα βίντεο από την παρουσίαση του «Ελευθερία και Δόξα» το 2012 ακολουθεί:
Δημοσίευμα για τα 100στά του γενέθλια (06/06/2018)
Καλό μήνα και καλό καλοκαίρι σε όλους μας.
Και να μην ξεχνάμε να επικεντρωνόμαστε και να χαιρόμαστε το τώρα, όπως ωραία μας το δείχνει και ο mordillo που δεν είμαι μαζί μας πλέον.
Λονδίνο εφέτος το Ηράκλειο. Έβρεχε συνέχεια. Και η Άνοιξη ακόμα δεν έχει εδραιωθεί. Αμμοθύελλα εχθές από την Αφρική. Και σήμερα εν μέσω Μεγάλης Εβδομάδας. Και η σκέψη περί του νοήματος αυτής. Η αναγκαία (καμιά φορά εκ των πραγμάτων) σταύρωση, το κουράγιο που δίνει η ελπίδα της ανάστασης, της κατάργησης του φόβου της φθοράς και του θανάτου, η ελπίδα της συνέχειας, της διαχρονικότητας; Η ταπείνωση ώστε να εκτιμούμε περισσότερο εκείνα που έχουμε σε σχέση με εκείνα που δεν έχουμε ή χάνουμε (ή θα χάσουμε) στο πέρας του χρόνου;
Ευχές για καλή Μεγάλη Εβδομάδα και Ανάσταση σε όλους.
Το έγραψε ο Claude Debussy το 1890, εμπνευσμένος από το ομώνυμο ποίημα που έγραψε Paul Verlaine το 1869 (εδώ, μια ελληνική μετάφραση εδώ) και η παραπάνω ερμηνεία σε κιθάρα (με δακτυλοθεσία από τον James Edwards) από την Roxane Elfasci, στο Παρίσι το 2016.
Το βιβλίο αφορά το θέμα της Ψηφιακής Διατήρησης (Digital Preservation), πως δηλαδή μπορεί να διατηρηθεί (προσβάσιμο και λειτουργικό, προστατευμένο από την απώλεια, τη φθορά και τις συνεχείς αλλαγές του υλικού και λογισμικού) το ψηφιακό περιεχόμενο που παράγουμε όλοι μας, και από το οποίο όλο και περισσότερο είμαστε εξαρτημένοι. Επειδή είναι ένα θέμα που αφορά όλο και περισσότερο τον κάθε πολίτη, καλό είναι να υπάρξει μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση επί του θέματος.
Η φόρμα του βιβλίου θα έλεγα ότι είναι άκρως πρωτότυπη και αντισυμβατική. Το βιβλίο επιχειρεί να εξηγήσει τα κύρια προβλήματα που σχετίζονται με την Ψηφιακή Διατήρηση (Digital Preservation) μέσω ενός .. παραμυθιού. Συγκεκριμένα γράψαμε μια σύγχρονη εκδοχή του γνωστού παραμυθιού της Σταχτοπούτας. Ο ρόλος του παραμυθιού είναι διττός: να κεντρίσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη, και να προσφέρει συνάμα συγκεκριμένα παραδείγματα επί των οποίων θα ξεδιπλωθεί ο σχετικός προβληματισμός και η τεχνική συζήτηση στα κεφάλαια που ακολουθούν.
Η δομή του βιβλίου είναι αρθρωτή: κάθε κεφάλαιο αποτελείται από δύο μέρη: το επεισόδιο και το τεχνικό υπόβαθρο. Τα επεισόδια αφηγούνται την ιστορία με χρονολογική σειρά, ακριβώς όπως σε ένα παραμύθι. Κάθε επεισόδιο εγείρει ένα ή περισσότερα προβλήματα ψηφιακής διατήρησης, τα οποία αναλύονται στις ενότητες τεχνικού υπόβαθρου του κεφαλαίου. Για να αποκαλύψουμε μια πιο γενική και αφηρημένη διατύπωση αυτών των προβλημάτων, χρησιμοποιείται η έννοια του Προτύπου (Pattern). Κάθε πρότυπο έχει ένα όνομα, μια περίληψη του προβλήματος, μια αφήγηση που περιγράφει μια προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος, μια εξήγηση για το τι θα μπορούσε να έχει γίνει για να αποφευχθεί ή να μετριαστεί αυτό το πρόβλημα, μερικά διδάγματα και τέλος μερικά ερωτήματα και ασκήσεις.
Το βιβλίο απευθύνεται σε εκείνους που θέλουν να κατανοήσουν τα προβλήματα που σχετίζονται με την ψηφιακή διατήρηση, ακόμη και αν δεν διαθέτουν το τεχνικό υπόβαθρο. Εξηγεί την τεχνική πλευρά σε εισαγωγικό κυρίως επίπεδο, παρέχει αναφορές στις βασικές προσεγγίσεις (ή λύσεις) που είναι διαθέσιμες σήμερα για την αντιμετώπιση των σχετικών προβλημάτων.
Ο ιστότοπος του βιβλίου, που θα συντηρείται από τους συγγραφείς (http://cinderella-stick.com), θα παρουσιάζει τα περιεχόμενα του «πραγματικού USB stick» της Σταχτοπούτας και θα περιλαμβάνει συνδέσμους προς διάφορα εργαλεία.
Ελπίζω να είναι ενδιαφέρον στο αναγνώστη και να φανεί χρήσιμο σε κάτι.
Ευχαριστώ όλους όσους συνέβαλαν στην ολοκλήρωσή του βιβλίου παρέχοντας μας σχόλια και κριτικές, συγκεκριμένα:
Από το παρόν βήμα, στη σφαίρα των ιστολογίων, θα ήθελα να ευχαριστήσω και την Λυγερή Βασιλείου που μου επέτρεψε να συμπεριλάβω στο βιβλίο την αγγλική μετάφραση ενός σχολίου που είχε κάνει λίγο πριν κλείσουν τα ιστολόγια του pathfinder. Το σχόλιο καταμαρτυρά ότι και οι ψηφιακές γειτονιές δεν στερούνται συναισθημάτων. Μπορεί κανείς να διαβάσει το σχόλιο της που είναι αρχειοθετημένο εδώ, στην τρίτη από πάνω ανάρτηση, που έχει τίτλο «Φορτισμένη!!!»
Ακολουθεί η μετάφραση του, όπως μπήκε στο βιβλίο:
“I’m charged !!!! So emotionally charged I did not suspect it. I had not imagined that it would cost me so much … the demolition of the XblogPlatform. Perhaps the review of my posts (1,107 in total), and most of all the 16,810 comments by visiting friends and even passers-by from the above pages, raised upset waves in my soul that literally touched the sky. In particular, the comments, which are soul deposits, expression of emotions, and dedication of time of their authors, have been kneeling me. How could I gather these things, the sanctuaries? Things can be stored cumulatively, but our heartbeats never. And how do I place them with reverence on another blog platform? Any other platform may be stable, large, provide some guarantees, but it does not inspire, because it is impersonal. It does not have the warmth, the immediacy, the intimate atmosphere of the XblogPlatform neighborhood.”
=
Και κάπως έτσι ολοκληρώθηκε και αυτό το, για μένα, … αποδραστικό, αντισυμβατικό και συνάμα οραματικό και εξωστρεφές, εγχείρημα.
Καλές γιορτές σε όλους με χαρά, υγεία, δύναμη και όραμα,
Γιάννης Τζίτζικας
ΥΓ: Όποιος από τους γνωστούς μου ψηφιακός φίλους το επιθυμεί μπορεί να επικοινωνήσει για να του στείλω (… στα κρυφά πάντα) ψηφιακή έκδοση του βιβλίου όταν την λάβω και εγώ (ακόμα δεν έχω λάβει την τελική έκδοση, ούτε την ηλεκτρονική ούτε την έντυπη), άρα από Ιανουάριο. Το παρόν υστερόγραφο θα αυτοκαταστραφεί σε μερικές ημέρες για ευνόητους λόγους (ασυμβίβαστο με τη συμφωνία που έχω με τον εκδοτικό).
eldorado 
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.