Το Στικάκι της Σταχτοπούτας

Περίμενε μάλλον τα Χριστούγεννα για να βγει.

Μόλις εκδόθηκε το βιβλίο «Cinderella’s Stick: A Fairytale for Digital Preservation» (springer, amazon)

Είχα κάνει μια νύξη για αυτό το βιβλίο σε προηγούμενή μου ανάρτηση  (εδώ).

Στα Ελληνικά θα το λέγαμε «Το Στικάκι της Σταχτοπούτας: Ένα Παραμύθι για την Ψηφιακή Διατήρηση».

Το βιβλίο αφορά το θέμα της Ψηφιακής Διατήρησης (Digital Preservation), πως δηλαδή μπορεί να διατηρηθεί (προσβάσιμο και λειτουργικό, προστατευμένο από την απώλεια, τη φθορά και τις συνεχείς αλλαγές του υλικού και λογισμικού) το ψηφιακό περιεχόμενο που παράγουμε όλοι μας, και από το οποίο όλο και περισσότερο είμαστε εξαρτημένοι. Επειδή είναι ένα θέμα που αφορά όλο και περισσότερο τον κάθε πολίτη, καλό είναι να υπάρξει μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση επί του θέματος.

Η φόρμα του βιβλίου θα έλεγα ότι είναι άκρως πρωτότυπη και αντισυμβατική. Το βιβλίο επιχειρεί να εξηγήσει τα κύρια προβλήματα που σχετίζονται με την Ψηφιακή Διατήρηση (Digital Preservation) μέσω ενός .. παραμυθιού. Συγκεκριμένα γράψαμε μια σύγχρονη εκδοχή του γνωστού παραμυθιού της Σταχτοπούτας. Ο ρόλος του παραμυθιού είναι διττός: να κεντρίσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη, και να προσφέρει συνάμα συγκεκριμένα παραδείγματα επί των οποίων θα ξεδιπλωθεί ο σχετικός προβληματισμός και η τεχνική συζήτηση στα κεφάλαια που ακολουθούν.

Η δομή του βιβλίου είναι αρθρωτή: κάθε κεφάλαιο αποτελείται από δύο μέρη: το επεισόδιο και το τεχνικό υπόβαθρο. Τα επεισόδια αφηγούνται την ιστορία με χρονολογική σειρά, ακριβώς όπως σε ένα παραμύθι. Κάθε επεισόδιο εγείρει ένα ή περισσότερα προβλήματα ψηφιακής διατήρησης, τα οποία αναλύονται στις ενότητες τεχνικού υπόβαθρου του κεφαλαίου. Για να αποκαλύψουμε μια πιο γενική και αφηρημένη διατύπωση αυτών των προβλημάτων, χρησιμοποιείται η έννοια του Προτύπου (Pattern). Κάθε πρότυπο έχει ένα όνομα, μια περίληψη του προβλήματος, μια αφήγηση που περιγράφει μια προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος, μια εξήγηση για το τι θα μπορούσε να έχει γίνει για να αποφευχθεί ή να μετριαστεί αυτό το πρόβλημα, μερικά διδάγματα και τέλος μερικά ερωτήματα και ασκήσεις.

Το βιβλίο απευθύνεται σε εκείνους που θέλουν να κατανοήσουν τα προβλήματα που σχετίζονται με την ψηφιακή διατήρηση, ακόμη και αν δεν διαθέτουν το τεχνικό υπόβαθρο. Εξηγεί την τεχνική πλευρά σε εισαγωγικό κυρίως επίπεδο, παρέχει αναφορές στις βασικές προσεγγίσεις (ή λύσεις) που είναι διαθέσιμες σήμερα για την αντιμετώπιση των σχετικών προβλημάτων.

Ο ιστότοπος του βιβλίου, που θα συντηρείται από τους συγγραφείς (http://cinderella-stick.com), θα παρουσιάζει τα περιεχόμενα του «πραγματικού USB stick» της Σταχτοπούτας και θα περιλαμβάνει συνδέσμους προς διάφορα εργαλεία.

Ελπίζω να είναι ενδιαφέρον στο αναγνώστη και να φανεί χρήσιμο σε κάτι.

Ευχαριστώ όλους όσους συνέβαλαν στην ολοκλήρωσή του βιβλίου παρέχοντας μας σχόλια και κριτικές, συγκεκριμένα:

τον Γιάννη Καργάκη (που συνυπογράφει 3 κεφάλαια)
τον Νίκο Σπυράτο,
την Barbara Sierman,
τον Jeffrey van der Hoeven,
τον Χρίστο Παπαθεωδώρου,
τον René van Horik,
την Κατερίνα Λενάκη ,
τον Πάνο Γεωργίου ,
τον Νίκο Μηναδάκη ,
τη Νόνη Ριζοπούλου,
την Alison Manganas,
και την Τόνια Δελλαπόρτα.

=

Από το παρόν βήμα, στη σφαίρα των ιστολογίων, θα ήθελα να ευχαριστήσω και την Λυγερή Βασιλείου που μου επέτρεψε να συμπεριλάβω στο βιβλίο την αγγλική μετάφραση ενός σχολίου που είχε κάνει λίγο πριν κλείσουν τα ιστολόγια του pathfinder. Το σχόλιο καταμαρτυρά ότι και οι ψηφιακές γειτονιές δεν στερούνται συναισθημάτων. Μπορεί κανείς να διαβάσει το σχόλιο της που είναι αρχειοθετημένο εδώ, στην τρίτη από πάνω ανάρτηση, που έχει τίτλο «Φορτισμένη!!!»
Ακολουθεί η μετάφραση του, όπως μπήκε στο βιβλίο:

“I’m charged !!!! So emotionally charged I did not suspect it. I had not imagined that it would cost me so much … the demolition of the XblogPlatform. Perhaps the review of my posts (1,107 in total), and most of all the 16,810 comments by visiting friends and even passers-by from the above pages, raised upset waves in my soul that literally touched the sky. In particular, the comments, which are soul deposits, expression of emotions, and dedication of time of their authors, have been kneeling me. How could I gather these things, the sanctuaries? Things can be stored cumulatively, but our heartbeats never. And how do I place them with reverence on another blog platform? Any other platform may be stable, large, provide some guarantees, but it does not inspire, because it is impersonal. It does not have the warmth, the immediacy, the intimate atmosphere of the XblogPlatform neighborhood.”

=

Και κάπως έτσι ολοκληρώθηκε και αυτό το, για μένα, … αποδραστικό, αντισυμβατικό και συνάμα οραματικό και εξωστρεφές, εγχείρημα.

Καλές γιορτές σε όλους με χαρά, υγεία, δύναμη και όραμα,

Γιάννης Τζίτζικας

ΥΓ: Όποιος από τους γνωστούς μου ψηφιακός φίλους το επιθυμεί μπορεί να επικοινωνήσει για να του στείλω (… στα κρυφά πάντα) ψηφιακή έκδοση του βιβλίου όταν την λάβω και εγώ (ακόμα δεν έχω λάβει την τελική έκδοση, ούτε την ηλεκτρονική ούτε την έντυπη), άρα από Ιανουάριο. Το παρόν υστερόγραφο θα αυτοκαταστραφεί σε μερικές ημέρες για ευνόητους λόγους (ασυμβίβαστο με τη συμφωνία που έχω με τον εκδοτικό).

ΥΓ2: Και το βιντεάκι που έφτιαξε ο εκδοτικός: